Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(ogół przepisów)

См. также в других словарях:

  • prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

  • praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… …   Słownik języka polskiego

  • handlowy — handlowywi «odnoszący się do handlu jako obrotu towarów polegającego na kupnie sprzedaży; kupiecki» Attaché, przedstawiciel, radca handlowy. Bank, dom handlowy; placówka, spółka handlowa; przedsiębiorstwo handlowe. Interesy, obroty, operacje,… …   Słownik języka polskiego

  • ceremoniał — m IV, D. u, Ms. ceremoniałale; lm M. y 1. «ogół przepisów i form obowiązujących w czasie jakichś obrzędów, uroczystości, ceremonii; określona etykieta podczas oficjalnych przyjęć» Ceremoniał dworski, kościelny, dyplomatyczny. Ceremoniał bankietu …   Słownik języka polskiego

  • klauzura — ż IV, CMs. klauzuraurze; lm D. klauzuraur 1. «ogół przepisów ograniczających komunikowanie się zakonników z osobami z zewnątrz» 2. «część klasztoru zamknięta dla osób obcych» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • procesowy — procesowywi «dotyczący procesu, zwłaszcza procesu sądowego» Akta, formalności procesowe. Sprawozdawczość procesowa. Ustawodawstwo procesowe. ∆ praw. Prawo procesowe «ogół przepisów dotyczących postępowania sądowego» …   Słownik języka polskiego

  • prywatny — prywatnyni «dotyczący kogoś osobiście, czyichś spraw osobistych, stanowiący czyjąś osobistą własność; nie związany z żadną instytucją itp.; osobisty, niepaństwowy, nieurzędowy» Życie prywatne. Własność prywatna. Prywatne przedsiębiorstwo.… …   Słownik języka polskiego

  • struktura — ż IV, CMs. strukturaurze; lm D. strukturaur 1. zwykle blm «układ i wzajemne relacje elementów stanowiących całość; budowa, ustrój» Struktura chemiczna. Struktura wyrazu. Struktura węgla, drewna. Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa. Struktura …   Słownik języka polskiego

  • system — m IV, D. u, Ms. systemmie; lm M. y 1. «skoordynowany układ elementów, zbiór tworzący pewną całość uwarunkowaną stałym, logicznym uporządkowaniem jego części składowych» System heliocentryczny, geocentryczny, planetarny. System dróg wodnych.… …   Słownik języka polskiego

  • ortografia — ż I, DCMs. ortografiafii; lm D. ortografiafii (ortografiafij) 1. «nauka pisowni; ogół zasad i przepisów dotyczących poprawnej pisowni» Nauczyć się ortografii. Znać ortografię. 2. «pisanie wyrazów według ustalonych norm; pisownia» Zła, dobra,… …   Słownik języka polskiego

  • skarbowy — skarbowywi «dotyczący spraw finansowych państwa i instytucji zajmujących się tymi sprawami» ∆ Opłata skarbowa «opłata uiszczana przez zainteresowane osoby za czynności urzędowe, podania, pisma itp.» ∆ Znaczek skarbowy «znaczek naklejany na… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»